عکس های عجایب

از وقتی که رفتی دل پره درده --- بی تو این زندگی ساکت و سرده

تکُ و تنهایِ میخونه نشینم --- غصه و غم نشسته در کمینم

هنوز به عشقت زنده ام --- با اونکه من دل کنده ام

******* از هستی و از زندگی بخاطر تو **********

هنوز به عشقت زنده ام --- با اونکه من دل کنده ام

******* از هستی و از زندگی بخاطر تو **********

منتظرم هنوزم ---- خسته ی شب و روزم

در شُعله های عشقت --- پروانه وار میسوزم

ترسی ندارم اما --- هنوزم که هنوزم

میخوام که جونمو بدم --- یه خار توی دستات نره

حتی یه ذره گَرد و خاک --- تو معبد چشمات نره

میخوام که هرجا که باشی --- بخاطرت گریه کنم

تو لحظه های بی کسی ام --- دُنــــــــــــــیایِ منی

اونقد اسیر عِشقتم --- میخوام که جون فدات کنم

میخوام که دُنیا رو بدم --- فقط یه بار نِگات کنم

بگم که محتاج تُو ام --- رو شونه هات تکیه کنم

عُمرم عِشقم جونَم تویی --- دِل نـــــــــــــمی کنــــــــــــم

کاش می شد سرزمین عشق را در میان گام ها تقسیم کرد
کاش می شد با نگاه شاپرک عشق را بر آسمان تفهیم کرد

کاش می شد با دو چشم عاطفه قلب سرد آسمان را ناز کرد
کاش می شد با پری از برگ یاس تا طلوع سرخ گل پرواز کرد

کاش می شد با نسیم شا مگاه برگ زرد یاس ها را رنگ کرد
کاش می شد با خزان قلب ها مثل دشمن عاشقانه جنگ کرد

کاش می شد در سکوت دشت شب ناله ی غمگین باران را شنید
بعد ، دست قطره ها یش را گرفت تا بها ر آرزوها پر کشید

کاش می شد مثل یک حس لطیف لابه لای آسمان پرنور شد
کاش می شد چا در شب را کشید از نقاب شوم ظلمت دور شد

کاش می شد از میا ن ژاله ها جرعه ای از مهر با نی را چشید
در جواب خوبها جان هدیه داد سختی و نا مهربانی را شنید

مریم حیدرزاده