تاریخ : یادداشت ثابت - سه شنبه 93/6/26 | 10:8 عصر | نویسنده : احسان عطارتبادکان
کی میتونه درک کنه که تموم لحظه هایه عمرموآرزویه مرگ میکنم؟؟؟؟؟؟
کی میتونه حس کنه که همیشه دوست دارم تنهاباشم؟؟؟؟
سخته....وقتی تواوج جوونی آرزویه مرگ کنی...
کمرت میشکنه وقتی کسیکه ادعای دوست داشتنت روداره بجای اینکه درکت کنه ترکت کنه....
دلت بدجورمیشکنه وقتی برمیگردی پشت سرتونگاه میکنی میبینی تویی که فقط داری میری...اون مونده وداره بایکی دیگه ادامه میده...
کاش همه اینارویابود...امانیست ...واقعیت اینه که نامردیه این دنیاروفقط یه جامیتونی فراموش کنی...اونم اینجاست..........به انتظاراون روز..........
.: Weblog Themes By Pichak :.