آن ها تمام دوران کودکی و نوجوانی خود را در آپارتمان 4 اتاقه گذرانده اند. یادگیری جهان خارج از این خانه برای این بچه ها فقط از طریق فیلم ها و سریال های تلویزیونی بوده است. این خانواده عجیب به تازگی سوژه یک مستندساز نیز شده اند.

این 7 خواهر و برادر در خانه توسط پدرشان محدود شدند. «اسکار» پدر خانواده آنگلو که یک مهاجر پرویی است معتقد است دنیای بیرون فاسد است و دوست دارد فرزندانش را خارج از این دنیا بزرگ کند.

به همین خاطر در این خانه برای این بچه ها که حالا بزرگ شدند در طول این مدت قفل بوده است.

اما دراین سال های طولانی یکی از برادران موفق شد از خانه فرار کند و راه را برای خواهران و برادرانش هموار کند.
در یکی از این فرارها موسله، کارگردان فیلم مستند این برادرها را مشاهده می کند. او در این باره می گوید: «در یکی از خیابان ها این برادران را مشاهده کردم در حالی که همه عینک دودی زده بودند و شبیه فیلم محبوبشان رفتار می کردند.»

مستندساز کنجکاو می شود که بیشتر درباره این بچه ها و والدینشان بداند و پس از تعقیب و گریز های بسیار توانست به دنیای این خانواده دعوت شود و حتی اجازه این را پیدا کند که دوربینش را به همراه بیاورد.
او ماه ها از این خواهر و برادرانی فیلمبرداری کرد که هزاران فیلم مشاهده کرده بودند و زمان عمده خود را به بازسازی این صحنه ها با لباس ها و وسایل خانگی خود می گذراندند.

موسله همچنین تشریح می کند: "آن ها هیچ دوستی ندارند و تنها دریچه آن ها به زندگی واقعی فیلم ها هستند و این بچه ها جهان شخصی خود را از تفسیر فیلم هایی که دیده اند، می سازند."
یکی از فیلم هایی که این برادرها به آن علاقه و واکنش زیادی نشان داده بودند، فیلم شوالیه تاریکی "کریستوفر نولاند" بوده است. یکی از برادرها می گوید: «پس از دیدن این فیلم احساس کردم خیلی از اتفاقات خارق العاده امکان پذیر هستند و این امر به این دلیل نبود که ستاره اصلی فیلم بتمن است؛ بلکه احساس می کردم جهان خارج همین شکلی است! پس تمام تلاشم را می کردم که این خیال درست باشد و از دنیای خودم فرار کنم."

به طور کلی این بچه ها بیش از 5هزار فیلم دیده بودند که با قیمت کمی خریداری یا کرایه گرفته شده بود. آن ها معتقدند: "پایان همه فیلم ها نتیجه مشخص و قطعی دارند؛ اما زندگی واقعی متفاوت است. در زندگی واقعی همیشه دخترها قلب شما را نمی شکنند. چون پسرها تلاش می کنند که دلیل آن را بفهمند و با آن کنار بیایند."
موسله همچنین می گوید که مادر این خانواده هم به اندازه فرزندان کنترل می شود! وقتی که مادر در برابر دوربین ظاهر می شود، اسکار، پدر خانواده سعی می کند که موسله و همکارانش را از او دور نگه دارد.به نظر می رسد که او قادر به کنترل این ترس نیست و مدام احساس می کند که نیویورک، فرزندان و همسرش را آلوده می کند. البته موسله قضاوت محافظه کارانه ای از اسکار دارد و معتقد است که او فرزندانش را عاشقانه دوست دارد و همچنین بارها در مصاحبه هایش گفته است که خواهران و برادران آنگلو جنتلمن ترین، روشنفکرترین و کنجکاوترین انسان هایی هستند که او تا به حال دیده است.

این بچه ها الان که توانسته اند قدم به جهان خارج از خانه کوچکشان بگذارند، هر کدام برای خود آرزو و هدفی دارند. همه این بچه ها به جز خواهر بزرگشان توانسته اند از خانه کوچکشان دل بکنند. «بی هاواگان» بزرگترین برادر، به هنرستان هیپ هاپ پیوسته است.

«گوویندا» اولین پسری که شجاعت از خانه بیرون زدن داشت، می خواهد که خود را اثبات کند. او دوست داردکه روزی به یک مدیر فیلمبرداری تبدیل شود. "نارایانا" هم به محیط زیست علاقه مند است.

او در عین حال یک کتابخوان سیری ناپذیر است که اطلاعات وسیعی هم از فیلم ها دارد. «ماکوندا» رهبر دیگر برادرها هم الان کارگردان و نویسنده ای بلندپرواز است. "کریسنا" هم به همراه کوچکترین برادر یعنی"جاگادش" به موسیقی علاقه مندند.

این بچه ها ماه پیش به همراه مادرشان به شهر ساندس سفر کردند تا در جشنواره فیلم شرکت کنند؛ جایی که در آن مستند "گله گرگ" که روایتی از داستان آنهاست، به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه بهترین مستند آمریکا را از آن خود کند.

همیشه در فیلم ها و سریال های مختلف با افرادی رو برو شده ایم که به نوعی قصد فرار از زندان را داشته اند اما به نوعی همه این صحنه ها فیلم هستند و با واقعیت تفاوت دارند. در طول تاریخ افراد بسیاری بوده اند که واقعا سعی داشته اند که زندان فرار کنند و برخی از آن ها واقعا به خواسته خود رسیده اند.

**کرجی ساخته شده از بارانی

طولانی ترین و بهترین فرار از زندان متعلق به سال 1962 است وقتی سه زندانی توانستند از زندان معروف آلکاتراز که در جزیره ای در سان فرانسیکو واقع است فرار کنند. شیوه ی فرار آن ها به نظر باورنکردنی می آید. آن ها از بارانی زندانی ها برای خود کرجی ساختند تا بتوانند با آن خود را به ساحل برسانند.

البته فرانک موریس، جان و کلرنس انگلین ابتدا به مدت یک هفته مشغول کندن دیوار بتی سلول شان بودند. آن ها جدای از قاشق از یک مته هم استفاده کردند. مته ای که آن را با موتور جارو برقی درست کرده بودند. از طریق هواکش ها به سقف ساختمان رسیدند و از آن جا توانستند از محوطه زندان خارج شوند. برای این که نگهبانان از فرارشان مطلع نشوند چیزی شبیه سرشان درست کردند و آن را در تختخواب گذاشتند.

تا امروز کسی خبری از آن ها ندارد. تنها اثری که از آن ها به دست آمده بخش هایی از کرجی شان است که کنار ساحل پیدا شده است. شاید هم اصلا سالم به ساحل نرسیده و در آب های اقیانوس آرام غرق شده باشند.

**فرار با هلی کوپتر

آدم انتظار دارد چنین فراری را فقط در فیلم ها ببیند. فراری که یک مجرم یونانی به نام واسیلیس پالئوکوستا توانست در سال 2009 از زندان کریدالوس یونان به آن دست یابد. زمان هواخوری زندانیان در حیاط زندان، هلی کوپتری به حیاط نزدیک می شود و پالئوکوستا با آن از زندان می گریزد. او طنابی را که از هلی کوپتر آویزان بود می گیرد و طعم آزادی را با پرواز از فراز زندان می چشد.

**نارنجک پرتقالی

میشل وژور با خلاقیت بالایی که دارد توانسته تا به حال 5 بار از زندان های فرانسه فرار کند. یک بار از پرتقال به عنوان نارنجک دستی استفاده کرد. او با پرتقال کاری کرد که شبیه نارنجک دستی شود و با آن توانست کلیه نگهبانان را بترساند و از زندان فرار کند. هر چند که بعدا دوباره دستگیر شد.

**نقش معلول بازی کردن

در سال 2000 نورالدین بن الال به راحتی هر چه تمام تر و بدون نیاز به مقدمات از زندان فرار کرد. این زندانی بلژیکی خود را به فلجی زد و با این روش توانست از زندان فرار کند. البته پلیس پس از مدت کوتاهی او را دستگیر کرد.

**مخفی شدن در چمدان

در سال 2011 همسر یک زندانی مکزیکی در زندان چتومال مکزیکو سیتی به ملاقات شوهرش جوآن رامیرز می رود و همراه خود چمدانی می برد تا همسرش را در آن مخفی کند و فراری دهد. جالب است که این خانم 19 ساله موفق به انجام این کار هم شد اما اضطرابش باعث شد که ماموران به او مشکوک شوند و چمدانش را مورد بازرسی قرار دهند. ماموران از دیدن زندانی که خود را در کیف مچاله کرده بود خیلی هم تعجب نکردند.

"گودو دانیله" هنرمندی است که توانایی بالایی در رنگ آمیزی دستش دارد و می تواند با رنگ کردن دستانش حیوانات مختلف را شبیه سازی کند. او به قدری حرقه ای است که گاهی نقاشی های او با واقعیت اشتباه گرفته می شود.

این هنرمند ایتالیایی نزدیک 40 سال است که به مقام استادی رسیده است و از سال 1990 تاکنون نیز به نقاشی بدن روی آورده است. وی تا به حال جوایز بسیاری کسب کرده است و اگر می خواهید اوج هنر او را ببینید بهتر است نگاهی به نقاشی های زیر داشته باشید.

عکس‌هایی از دوران کودکی تا جوانی "مرتضی پاشایی" را اینجا ببینید.